اثر جایگزینی پودر ماهی با کنسانتره پروتئین برنج بر رشد و کیفیت میگوی وانامی (litopenaeus vannamei) به هنگام نگهداری در سردخانه

تاثیر جایگزینی پودر ماهی (fm) با کنسانتره پروتئین برنج (rpc)، بر عملکرد رشد و کیفیت عضله میگوی وانامی (08/0 99/6 گرم, litopenaeus vannamei) در طی نگهداری در سردخانه بررسی شد. میگوها با جیره های آزمایشی هم ازت (6/36%) در پنج سطح جایگزینی صفر، 25، 50، 75 و 100% پودر ماهی با کنسانتره پروتئین برنج، تا حد اشباع به مدت 60 روز تغذیه شد. میگوهای تغذیه شده با تیمارهای صفر، 25 و 50% جایگزینی دارای افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی یکسانی بودند، درحالی که همه این پارامتر ها با افزایش سطوح جایگزینی تا سطح 75 و 100%، کاهش معنی داری یافت. بقا در تمامی تیمارها مشابه و بالاتر از 95% بود (05/0<p). بطور کلی روند کاهشی (به جزء برای ماده خشک) در قابلیت هضم ظاهری پروتئین، لیپید، انرژی خام و اسیدهای آمینه، با افزایش سطح کنسانتره پروتئین برنج مشاهده شد. قابلیت هضم اسیدهای چرب میگوهای تغذیه شده با تیمارهای پودر ماهی و50% rpc، بطور معنی داری بیشتر از تیمارهای 25، 75 و 100% بود. آنالیز تقریبی ماهیچه دمی اختلاف معنی داری را بین تیمارهای مختلف نشان نداد. اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری ماهیچه دمی میگوی تغذیه شده با تیمارهای 25، 50 و 75% بطور معنی داری بیشتر از تیمارهای شاهد و 100% بود. نتایج نگهداری عضله میگو در سردخانه بر طول مدت نگهداری و کیفیت آن نشان داد که منبع پروتئین گیاهی تاثیر معنی داری بر آنالیز تقریبی عضله، پارامترهای شیمیایی و فساد ندارد، اما بطور معنی داری سبب تغییر پروفیل اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه میگو طی نگهداری در سردخانه می شود. افزایش طول دوره نگهداری سبب کاهش رطوبت (81/74 به 86/70%)، whc ( 59/97 به 26/90%) و افزایش میزان آب چک (16 به 26%) شد، درحالی که ph قلیایی گردید (از حدود 88/6 به 75/7 رسید). بعلاوه، tba و tvb-n به ترتیب از حدود 079/0 به 190/0 میلی گرم مالون دی آلدئید بر کیلوگرم و 72/15 و 63/24 میلی گرم نیتروژن بر 100 گرم نمونه میگو رسید. تغییری در پروفیل اسیدهای-آمینه تیمارهای 25، 75 و 100% طی دوره نگهداری مشاهده نشد و تنها پودر ماهی و تیمار50% بطور معنی-داری کاهش یافت. بطور کلی، میزان sfa و mufa در تیمارهای rpc افزایش یافت درحالی که در تیمار پودر ماهی طی دوره نگهداری تغییری نکرد. همچنین میزان pufa میگوی تغذی شده با تیمارهای پودر ماهی، 25 و 50% rpc، افزایشی نیافت ولی با افزایش سطوح جایگزینی با rpc تا 75 و 100%، بطور معنی داری کاهش پیدا کرد. از نظر آنالیز حسی، تغییرات معنی داری در ویژگی های بافت و ظاهر کلی میگو مشاهده شد ولی این محصول حتی بعد از 180 روز نگهداری در دمای 18- درجه سانتیگراد کاملاً سالم و از نظر حسی قابل قبول بود. نتایج این تحقیق بطور واضح نشان داد که rpc بدون داشتن تاثیر منفی می تواند تا سطح 50% جایگزین پودر ماهی شود. استفاده بیشتر از پروتئین های گیاهی با قیمت کمتر، سبب پایین آمدن حجم استفاده از پودر ماهی و کاهش قیمت تمام شده جیره تجاری میگو می گردد.